vripol είπε...(Γώργος Πολυχρονίδης )
Κ. Καζάκη, δυστυχώς, ο λόγος σας χαρακτηρίζεται απο τις ιδεοληψίες του Κομμουνιστικού χώρου απο τον οποίον προέρχεσθε, και με το οποίον δεν έχετε διαρρήξει τον ιδεολογικό και πολιτικό ομφάλιο σας λώρο.
1. Ο παραδοσιακός αντιευρωπαϊσμός είναι παρών στο παραπάνω κείμενο. Αδιαφορείτε για τις επιπτώσεις που θα έχει στην Ευρωπαϊκή ένωση μια κίνηση εξόδου απο το Ευρώ.Χωρίς να το λέτε, προφανώς επιθυμείτε την διάλυση της ευρωζώνης. Καί ίσως, και την απαρχή της πτώσης του καπιταλισμού..
2. Εξωραϊζετε τους δυσβάστακτους κλυδωνισμούς που θα επιφέρει στην Ελληνική κοινωνία η επιστροφή στην δραχμή. Χαρακτηρίζεστε απο τον γνωστο μονομανιακό αναγωγισμό της κομμουνιστικής αριστεράς: Στην σύνθετη πραγματικότητα, μία είναι "σε τελική ανάλυση" η λύση: ¨Οτι ορίσει η ευθεντία μας", δηλ. η έξοδος απο το ευρώ, προκειμένου να μπορέσει να αξιοποιηθεί το νομισματικό εργαλείο.
Και η σύγκρουση που θα επέλθει με τους λαούς της Ευρώπης, καθώς θα μας θεωρήσουν υπέυθυνους για την αλυσιδωτή έκκριξη που θα συμβεί στην Ε.Ε;
Καί η αδυναμία μας να τροφοδοτήσουμε άμεσα με πανάκριβο, πλέον, πετρέλαιο την πετρελαιοκίνητη οικονομία μας;
3. Η διέξοδος, είναι πολύ πιό σύνθετη : Προαπαιτεί υπευθυνότητα και ως πρός τον Ελληνικό και ως πρός τους Ευρωπαϊκούς λαους:
Εμείς, να πληρώσουμε, σε βάθος χρόνου, τμημα του χρέους μας,(το μη επαχθές, συνυπολογιζομένων των γερμανικών χρεών) μακριά απο διακονιάρικους κουτσαβακισμούς, αλλά και απο δουλοπρέπεις οσφυοκαμψίες.
Εκείνοι, να συνειδητοποιήσουν,πως δεν μπορούν να μας φέρονται ως τοκογλύφοι, αλλα εν αλληλεγγύη. Και να τους προσάψουμε δημοσίως την ευθύνη τους για την πιθανή διάλυση της Ευρωζώνης, εάν εξακολουθούν να μας φέρονται ως τοκογλύφοι. Οι κινησεις μας πρέπει να μας καθιστούν υπεύθυνη Ευρωπαϊκη δύναμη, που θα πρέπει να πρωτοπορήσει στις αναγκαίες αλλαγές στην Ε.Ε.:
Δηλ. α)Βάθεμα της δημοκρατίας με την κινητοποίηση των λαών και τον θεσμικό (στο μέλλον) εξαναγκασμό των ηγεσιών να λαμβάνουν υπόψιν κυρίως τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των οικονομικών κολοσσών.
β)Προαγωγή της πολιτικής Ευρώπης, θωράκιση έναντι των επιθέσεων της Αμερικανικής υπερδύναμης, οικοδόμηση στρατηγικών συμμαχιών με Κίνα, Ρωσσία, κλπ
Αυτά, παράλληλα με την άμεση επιδίωξη θεσμικής ενσωμάτωσης της Ελληνικής κοινωνίας, ως Δήμου και όχι ως μονάδων, στο πολιτικό σύστημα της χώρας, προκειμένου να επιτύχουμε το "ελέγχειν" και το "ευθύνειν" του πολιτικού προσωπικού, το οποίο πρέπει να καταστήσουμε θεσμικό εντολοδόχο μας (από την σημερινή θέση του, ως εκλεγμένης ολιγαρχίας που εφιππεύει και λεηλατει την κοινωνία).
Τι επιθυμεί ο κομμουνιστης Καζάκης: Πτώση του καπιταλισμού φτου φτου μακριά από μας σκορδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καπιταλισμός ανώνυμε, δεν είναι ούτε "καλός" ούτε "κακός" για να τον αγαπούμε ή να τον μισούμε. Το καλός-κακός, άγγελος-διάβολος, είναι χαρακτηριστικός τρόπος του να βλέπεις τα πράγματα, των πολιτισμών των υπαναάπτυκτων νομάδων, εν οίς και των Εβραίων, που διατύπωσαν την θεωρία του επιούσιου λαού που προορίζεται να βασιλεύσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μάρξ, αναπαρήγαγε το τελεολογικό σχήμα της παλαιάς διαθήκης: Η κοινωνία κάποτε ευδαιμονούσε σαν τον Αδάμ και την Ευα στον παράδεισο (πρωτόγονος κομμουνισμός). Μετά ακολούθησε η Αμαρτία και η πτώση (ταξική κοινωνία). Ομως, ο περιούσιος Εβραϊκός λαός (εργατική τάξη), τσακίζοντας τους εχθρούς του θα οδηγηθεί στην παγκόσμια κυριαρχία, στο τέλος της Ιστορίας(αταξική κοινωνία).
Ο καπιταλισμός, ανώνυμε, δεν θα πέσει σαν δαμάσκηνο,την στιγμή Χ, τον κόκκινο Μάη.Θα μετεξελιχθεί επί το Δημοκρατικότερο και το κοινωνικά δικαιώτερο, όχι επειδή το αποφάσισε βολονταριστικά ο Κνίτης με την φουστανέλλα Καζάκης, ως τάυρος εν υαλοπωλείω, αλλά με τη Δημοκρατική δράση των λαών, που αυτοί θα αποφασίζουν τι θέλουν και πώς, και όχι ο κακομαθημένος και πεισμωμένος εγωπαθής Καζάκης.
Ο κομμουνιστής Καζάκης με την απλουστευτική ματιά του, ψάχνει μιά θρυαλίδα για να "πέσει" ο καπιταλισμός, αδιαφορώντας για τις συνεέπειες στο σύνθετο παρόν..
Ναι ο καπιταλισμος είναι ΚΑΚΟΣ, ένα οικονομικό συστημα που τα προιόντα παράγονται με κίνητρο το οικονομικό κέρδος μιας μερίδας ατόμων, την ίδια στιγμή που μια χούφτα άνθρωποι συγκεντρώνουν αμύθητα πλούτοι άλλοι πεθαίνουν απο έλλειψη νερού. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Πραγματικά πιο υπεραπλουστευμένη ανάλυση του επιστημονικού κομμουνισμού δεν έχω ακούσει. Η ιστορικη πορεία καταπιεζόμενης τάξης και κυρίαρχης τάξης μετατράπηκε σε αναπαραγωγή της παλαιας διαθήκης! αλλά ξέχασα ο Μαρξ ήταν Εβραίος μακριά απο εμάς σκόρδα σκορδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καπιταλισμός έχει μεγάλες"κακές" πλευρές, διότι πρώτα από όλα είναι ένα πολιτικό και οικονομικό σύστημα που παραμένει ιδιοκτησία φορέων εξωτερικών ως πρός την κοινωνία. Αυτό αφήνει τις αποθηριωμένες οικονομικές δυνάμεις να επιβάλλουν με την δύναμή τους το πρόταγμά τους στην κοινωνία: Το κριτήριο του κέρδους ως μοναδικό και κύριο , την αποχαλήνωση της καταναλωτικής επιθυμίας και την εξαχρείωση του ανθρώπου κλπ, κλπ. Ηταν προοδευτικός, στο βαθμό που κατοχύρωνε την ατομική ελευθερία σε σχέση με την δουλοπαροικία της φεουδαρχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα, αγαπητέ μου δεν είναι η ανάλυση, αλλα η πραξεολογία: Το άσπρο μαύρο του κομμουνισμού, που δεν προέτασε των εξανθρωπισμό της κοινωνίας στο παρόν, αλλά την υπερίσχυση των δικαίων μιάς τάξης έναντι των άλλων (δηλαδή, της κομματικής γραφειοκρατίας). Ο άνθρωπος έπαψε να είναι πρόσωπο, έγινε κοινωνική κατηγορία που έπερεπε να εξοντωθεί ως κουλάκος, να εξαφανιστεί ως αστός, να κολλεκτιβιποιηθεί ως αγρότης και εργάτης.
Οι ταξικές αντιθέσεις υπάρχουν στην κοινωνία, αλλα η πορεία της δεν καθορίζεται ΜΟΝΟΝ με βάση αυτές. Η υπεραπλούστευση της κομμουνιστικής ταξικής μισαλλοδοξίας, ανήκει στην προϊστορία του ανθρώπινου πνέυματος. Οι Νόμοι στους οποίους προσπαθεί να κλήσει την οικονομία και την κοινωνία, αποδείχθηκαν πεισματικές εμμονές μονοαναγωγικών γερόντων.
Το πρόβλημα με τον Μαρξ δεν είναι η Εβραϊκη του καταγωγή. Ειναι ο Εβραϊκος τρόπος σκέψης, του μοναδικού βιβλίου, της έλειψης κριτικής θεολογίας, της μισαλλοδοξίας και του κοινωνικού ντετερμινισμού.
Ο καπιταλισμος είναι οικονομικό σύστημα όχι πολιτικό σύστημα,λειτουργεί σε κοινοβουλευτικές δημοκρατίες αριστερής, δεξιάς προσωπίδας, στρατιωτικά καθεστώτα. Όταν μιλάει κάποιος για κομμουνισμό μιλάει για την αταξική κοινωνία, την ανυπαρξία ακριβώς των τάξεων. Η υπερίσχυση των δικαίων μιας τάξης έναντι των άλλων τάξεων που αναφέρεσαι είναι η δικτατορία του προλεταριάτου είναι σύμφωνα με την Μαρξιστική θεωρία το πέρασμα προς τον κομμουνισμό, είναι απλά ο δρόμος. Το να μιλάμε για κομματική γραφειοκρατία σε μια κομμουνιστική αρα αναρχική κοινωνία είναι άτοπο. Ο αστός και ο κουλάκος φυσικά και πρέπει να εξοντωθούν, όπως εξοντώθηκαν και σε προηγούμενα οικονομικά συστήματα οι φεουδάρχες, όχι ως πρόσωπα αλλά ως ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και άρα ως καρπωτές της παραγόμενης υπεραξίας των εργαζομένων, πηγή της συνεχώς αυξανόμενης ανισότητας στην κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Όσον αφορά την πραξεολογία νομίζω πως η οργάνωση της σκέψης επιβάλει πρώτα την ΑΝΑΛΥΣΗ της κατάστασης και μετά την πράξη, το αντίθετο δεν απαντάται ούτε καν στον τρόπο σκέψης των μυρυκαστικών. Αλλά ακόμα και αν αφήσουμε την ανάλυση και προχωρήσουμε στην επιφωτισμένη πράξη μπορεί να φανταστούμε την "εξανθρωπισμένη" κοινωνία με παρούσες τις ταξικές αντιθέσεις; Πως θα τις καταργήσουμε; με το χάιδεμα του εκμεταλλευτή μας; με την Εθνοκεντρική ενότητα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί πάντως οι "νόμοι", οι πεισματικές εμμονές μονοαναγωγικών γερόντων όπως αναφέρεις, μιλάνε για τις επαναλαμβανόμενες καπιταλιστικές κρίσεις υπερσυσσώρευσης που βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή από την γέννηση του καπιταλισμού ως και σήμερα και αυτό το βιώνουν Έλληνες, Πορτογάλοι Εσκιμωοι, Αμερικάνοι, εργάτες που βλέπουν την εργατική τους δύναμη να απαξιώνεται...
Τελικά το πρόβλημα ίσως δεν είναι ο καπιταλισμός αλλά ο καπιταλιστικος τρόπος σκέψης.
Το άρθρο του κ. Πολυχρονίδη είναι και καλό και επίκαιρο. Δυστυχώς οι απαντήσεις ή καλύτερα ο διάλογος εκτρέπεται από το αρχικό άρθρο. Το ζήτημα δεν είναι κουμμουνισμός η καπιταλισμός. Το άρθρο είναι δραχμή ή ευρώ, Ευρώπη ενωμένη ή Ελλάδα αυτόφωτη. Θα συμφωνήσω με το κ. Πολυχρονίδη στην ανάλυση απάντηση στο κ. Καζάκο. Με το κ. Καζάκο έχω διαφωνήσει πολλές φορές , στον λίγο βαθμό που μου το επέτρεψε, σχετικά με την επιστροφή στη δραχμή. Το πρόβλημα είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί. Αν από το χειρότερο ή καλύτερα αδύνατο (δραχμή) πας στο καλύτερο, δυνατότερο (ευρώ) ο δρόμος είναι σχεδόν πολύ εύκολος. Άλλωστε αυτό το σκηνικό το ζήσαμε. Το αντίθετο όμως έχει χιλιάδες δυσκολίες, αδυναμίες, και περιπέτειες. Πέραν του ότι δεν έχει ευθύνη ο Ελληνικός λαός για την θελημένη ανυπαρξία σταθερότητας του συγκεκριμένου νομίσματος, λόγω του «δήθεν» χρέους της Ελληνικής πολιτείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας καταλογίζει την ύπαρξη του χρέους. Εντάξει να το δεχτούμε σαν υπόθεση εργασίας. Ποτέ όμως ως όφειλε και είχε υποχρέωση δεν μας είπε από ποιους λόγους χρωστάμε αυτά τα λεφτά. Δεν μας έστειλαν ΠΟΤΕ τον λογαριασμό αναλυτικά να δούμε πότε που και με ποιο τρόπο «φάγαμε» αυτά τα λεφτά! Όλοι ξέρουμε ότι οι επιδοτήσεις δινόντουσαν αφού το κράτος μέλος εξασφάλιζε την ιδία συμμετοχή. Σήμερα ακούμε ότι δινόντουσαν χρήματα αλλά δεν αξιοποιόντουσαν. Ρωτάμε εμείς οι αφελείς. Καλά και με τόσους ελέγχους δε το είδατε πριν; Έπρεπε να φτάσουμε εδώ; Γιατί δεν καταγγέλθηκε η Πολιτική ηγεσία νωρίς για το ξεκοκάλισμα των Ευρωπαϊκών πόρων;
Ακούμε συχνά τον κ. Καζάκη σε μονολόγους να αναφέρεται στην επιστροφή στη δραχμή, υποστηρίζοντας ότι με υποτιμήσεις θα βρούμε την ισορροπία μας. Μα η υποτίμηση δεν είναι άμεση-έμμεση περικοπή εισοδήματος; Οι εισαγωγές δεν θα γίνουν το ίδιο απαγορευτικές σαν σήμερα; Το μεροκάματο εμμέσως πλην σαφώς δεν θα μικρύνει; Τι διαφορά έχει το δικό του μοντέλο από το σημερινό, πέρα από την ολοκληρωτική απομόνωση της χώρας από το Παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.;
Τέλος η επιστροφή στη δραχμή θα σημαίνει και μια μεγάλη πραγματική και ψυχολογική ήττα για τον Ελληνικό λαό, για κάτι που δεν ευθύνεται αυτός.
Το ευρώ κάτω από σωστές και δίκαιες συνθήκες δεν ενοχλεί κανένα πέρα από τις σημερινές, αντιλαϊκές ηγεσίες των ισχυρών κρατών, που προσπαθούν να δημιουργήσουν στρατιές ανέργων, σε βάρος των μικρότερων κρατών, προσεταιριζόμενοι ανδρείκελα δοσίλογους κυβερνήτες από αυτά τα κράτη. Ο πόλεμος δεν είναι μόνο του Ελληνικού λαού. Είναι πόλεμος των Ευρωπαϊκών λαών ενάντια στην καταπίεση, στον περιορισμό της ελευθερίας, της γνώσης και της ζωής της ίδιας. Το ευρώ πρέπει να ζήσει όπως και η αναθεωρημένη και εξαπλωμένη ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.